Ay parıldıyorken gökyüzünde Güzel geçmiş bir günün ardından geceye tatlı bir hüzün çöktüğünde Kayıyor yine yıldızlar hüzün kokan bu gecede Kaybolan güneşin ışıltısında Yarım kalmış sevdalar her hatırlandığında Kanar aşk yaraları her kaşındığında Kimse görmez gece karanlığında Güneş yerini yıldızlara bıraktığında Tutun en parıldak yıldızın kuyruğuna Sakın düşme ama Bu yıldız kayıyor karanlığa Gerek yok gece karanlığını kanla bulamaya ve yeni yaralar açmaya Hele ki onca sevda böyle yarım bırakılmışken Hiç bir sevda merhem olmaz sonra kanayan yaralara Tanıdık eller her gül uzattığında Karanlığa gizlenmiş o gülün dikenleri batar yaralara Bıçaklanmış yürekler her çırpındığında Gecenin rengi kızıla çalar Kanar hiç kurumayan eski yaralar Aşk için çırpınan her yürek kanar Sevdasını yüreğinde taşıyanlar Aldanır gece karanlığından Gün aydınlansın istersin Kan kusarsın batıdan Beklersin ve güneş doğar doğudan Yine kanıyor ama hiç kurumamış o sevdan Çünkü çoktan düştü sevdalar kayan yıldızın kuyruğundan