Ah bu Yoksulluk Bende senin Canını yakabilseydim Keşke

        Geziniyorum öyle haber siteleri, bloglar, gündeme dair ne varsa bakıyorum hem televizyondan hemde internet ortamından gerçi artık pek ayrı yer değiller ya... Bir haber sitesinde mavi önlüklü çocuklar görünce durdum bir an yüzlerinde sansür vardı, aklıma gelmeyen kalmadı hemen haberin detayına bakmak istedim tabii ki. Haberde bir öğrencinin okulda ki yaşantısı ile ilgili bir haber paylaşılmıştı fakat haberin konusu yazmakta bile zorlandığım okurken gözyaşlarımı tutamadığım bir konu Yoksulluk...

- Keşke dedim keşke... Öyle bir boksör olsaydım ki bir vuruşta o yoksulluk denen illeti bir vuruşta nakavt edebilseydim... Ah be çocuk bu dünya sana yoksulluğu bu yaştamı öğretir.

Haberin detayına geliyorum; Bir gün okula gelen öğrencinin beslenme çantasız okula geldiğini fark eden öğretmen öyle bir olayla karşılaşıyor ki Yoksulluğun ne demek olduğunu anlıyor.

Yoksul öğrenci okula beslenme çantası getirmediği için

Olay Kayseri Kepez de geçer ilkokul öğrencisi üçüncü sınıf öğrencisinin okula beslenme çantası olmadan geldiğini fark eden öğretmen, öğrencisine sorar; beslenme çantan nerede diye. unuttum der. Ertesi gün tekrar aynı şekilde beslenme çantası olmayan öğrenciye sorar nerede diye 'yok' der. Öğretmenin ısrarlı sorularına çocuk öğle arasında eve gidiyorum çok yiyorum der. Bir sonra ki gün öğretmen tekrar sorar oğlum niye getirmiyorsun der çocuk YOK der. Yok deyince beslenme çantasının olmadığını zanneder fakat çocuk devamına ekler 'EVDE HİÇ BİR ŞEY YOK'

Öğretmenin arkadaşlarından evinin adresini öğrendiği öğrencisini ziyarete gider. Evin kapısını çalar ve içeri girdiğinde içler acısı kare ile karşılaşır. Tek göz oda ve mutfak dan oluşan bir evde yaşamaya çalışan bir aile.

Öğretmen bu ailenin hayatına dokunur. Meslektaşları ile birlikte bu aileye yardım etme kararı alırlar. Ailenin sağlıklı bir ortamda yaşaması için evi yenileme için çalışmalar başlatıp gıda desteği ile ailenin yanında olan öğretmen öyle bir işe kalktı işte.

Baba öyle bir şey dedi ki; "Üç yıldır kaldığım ev hiç olmuyordu, ön tarafı çatlamıştı. İki çocuğum var. Öğretmenden Allah razı olsun, evimize geldi baktı. Hayırseverler yardım etti."

Annenin sözleri ise : mecbur kaldıkları için böyle bir evde yaşadıklarını anımsatarak, "Çocuklarım yeni evde büyüsünler. Kendi evim olsun istiyorum, kendi yaşantım olsun. Çok sıkıntı çektim, çocuklarım çekmesin." dedi.

Hangi Yüzyılda yaşıyoruz ? hani milli gelirlerimiz ? Hani bu ilçenin Valisi ? Neredesiniz ?

Ben bu yoksulluğu alnının ortasından vurmalıyım dostum!